کسب و کار
اشتراک گذاری
سهامداری به معنای مالکیت بخشی از یک شرکت از طریق خرید سهام آن است. در دنیای استارتاپها، این مفهوم به ویژه اهمیت دارد، زیرا بسیاری از این کسبوکارها در مراحل ابتدایی توسعه خود به منابع مالی و انسانی نیاز دارند. سهامداری نه تنها به تأمین مالی استارتاپها کمک میکند، بلکه میتواند نقش مهمی در ایجاد انگیزه و همکاری بین اعضای تیم و سرمایهگذاران ایفا کند.
با رشد سریع استارتاپها و فناوریهای نوین در ایران، نیاز به مدلهای نوین سهامداری در این کسبوکارها بیش از پیش احساس میشود. یکی از این مدلها، سهامداری داینامیک است که بهعنوان یک راهکار مناسب برای جذب سرمایهگذاران و حفظ انگیزهی تیمهای بنیانگذار و کارکنان در نظر گرفته میشود. این مدل میتواند به استارتاپها کمک کند تا بدون از دست دادن کنترل بر کسبوکار خود، به رشد و توسعه برسند.
سهام داینامیک (Dynamic Equity) یک مدل سهامداری است که در آن سهم هر فرد در کسبوکار بهطور مداوم و بسته به میزان مشارکت و تلاش او تغییر میکند. این مدل برخلاف مدلهای سنتی که در آن سهام به صورت ثابت تقسیم میشود، انعطافپذیر است و اجازه میدهد که در طول زمان و با توجه به عملکرد هر فرد، سهام او تغییر کند.
در این مدل، بنیانگذاران و سایر کارکنان استارتاپ میتوانند براساس میزان کار و مشارکت خود در شرکت، سهام دریافت کنند. این کار باعث میشود که تیمهای اجرایی و سرمایهگذاران انگیزه بیشتری برای موفقیت کسبوکار داشته باشند.
افزایش انگیزه تیم اجرایی: یکی از مزایای اصلی سهام داینامیک این است که اعضای تیم اجرایی استارتاپ تنها بر اساس توانمندیها و تلاشهای خود سهام دریافت میکنند. این امر میتواند انگیزه زیادی برای افزایش بهرهوری و تحقق اهداف کسبوکار ایجاد کند.
جذب سرمایهگذاران خطرپذیر: در شرایط اقتصادی فعلی ایران، جذب سرمایهگذار از اهمیت زیادی برخوردار است. سهام داینامیک میتواند به سرمایهگذاران این اطمینان را بدهد که سرمایهگذاری آنها تنها در صورت موفقیت و رشد کسبوکار، سودآوری خواهد داشت.
مدیریت بهتر ریسکها: در مدل سهام داینامیک، ریسکها بهطور عادلانه بین بنیانگذاران و کارکنان تقسیم میشود و هر فرد مسئول موفقیت کسبوکار است. این تقسیم عادلانه میتواند باعث کاهش خطرات مربوط به شکست کسبوکار شود.
انعطافپذیری بیشتر در تقسیم سهام: این مدل به بنیانگذاران استارتاپها اجازه میدهد که در صورتی که نیاز به تغییرات در تیم یا تغییر استراتژی باشد، بدون اینکه نیاز به توافقات پیچیده باشد، سهامها را بهطور انعطافپذیر تقسیم کنند.
با وجود مزایای سهام داینامیک، برخی چالشها برای اجرای این مدل وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند:
مشکلات حقوقی: به دلیل نبود قوانین روشن برای سهامداری داینامیک، در صورتی که یکی از اعضای تیم بخواهد سهم خود را بفروشد یا تغییراتی در سهامداری ایجاد کند، مشکلات حقوقی و قضایی به وجود خواهد آمد.
عدم شفافیت در قراردادها: در بسیاری از موارد، قراردادهای سهامداری بهطور شفاف و کامل نوشته نمیشوند و این موضوع میتواند باعث ایجاد مشکلات در آینده و سوءتفاهمهای احتمالی شود.
نگرانیها در خصوص مالیات: مالیاتهای مرتبط با سهامداری و تغییرات سهام در ایران ممکن است پیچیده باشد و باعث ایجاد مشکلات در نحوه تقسیم سود و مالکیت شرکت شود.
سهام داینامیک میتواند بهعنوان یک راهکار کارآمد برای استارتاپها در ایران بهویژه در شرایط اقتصادی فعلی مطرح شود. با وجود چالشها و مشکلاتی که ممکن است در مسیر اجرایی آن وجود داشته باشد، استفاده از این مدل میتواند به استارتاپها کمک کند تا تیمهای کاری خود را متعهد و انگیزهمند نگه دارند و در عین حال از رشد و توسعه پایدار برخوردار شوند. برای بهرهبرداری بیشتر از این مدل، لازم است که دولت و نهادهای قانونی در ایران، قوانین شفاف و پشتیبانیکنندهای را برای استارتاپها و سهامداران در نظر بگیرند تا در راستای رشد اکوسیستم استارتاپی گام بردارند.
نوشته شده توسط مائده سیلانه